Confessie betekent belijdenis. Belijden is van levensbelang. De Schrift leert ons: met het hart geloven en met de mond belijden tot zaligheid. In dit dagboek staat de Heidelbergse Catechismus centraal. Naast de Nederlandse Geloofsbelijdenis en de Dordtse Leerregels is dit het goud dat de kerk der eeuwen heeft ontvangen.
De schrijvers wensen dat dit dagboek nuttig mag zijn voor onze jongeren, om geestelijke rijkdom te ontvangen in je hart. Dat gebeurt wanneer je genade krijgt door het werk van Christus. Om Hem gaat het ten diepste. Hij heeft de waarheid op aarde beleden. Hem kennen door het geloof brengt tot… belijden.
De volgende predikanten/kandidaten hebben aan dit dagboek meegewerkt: Ds. A. Beens, R.J. Jansen, J.C. Breugem, D.J. Budding, E. Gouda, L. Hak, J.W. Hooydonk, J. Lohuis, J. Th. Pronk, J.A. van den Berg, A. Snoek, P. Vernooij en A. Simons.
De H.C. begint met de enige troost beide in leven en in sterven. Kort samengevat: ‘Dat ik met lichaam en ziel, beide in het leven en in het sterven, niet van mijzelf, maar van mijn getrouwe Zaligmaker Jezus Christus het eigendom ben.’ De schrijvers hopen dat de H.C. meehelpt om deze Trooster, de Heere Jezus Christus, te leren kennen. Hun verlangen is dat jongeren de Heere Jezus persoonlijk mogen leren kennen en door Hem zullen leven. Tot eer van God en tot heil van de naaste. 1 januari zet vanzelf in bij: ‘Wat is uw enige troost beide in het leven en sterven?’ Als Bijbelgedeelte staat vermeld: Romeinen 14:7-9. Een klein gedeelte uit het eerste stukje: We zoeken troost als we een overledene moeten begraven. Tranen, tranen Troost. We zijn er zo om verlegen. We laten de dode achter. Het leven gaat verder. En dan? Hoe dan? Ik keer de volgorde even om: troost in sterven én leven. Oók midden in het leven. Wat kan dat soms zwaar zijn. Misschien weet je ervan. Blijf je meeluisteren naar dé Leraar? Je hebt Hem hard nodig. Kom morgen weer. De Leraar wacht!
Troost. Dat is niet iets… Dat is Iemand. Het is Jezus Christus.