Darwins kaartenhuis
Darwins evolutietheorie wordt tegenwoordig door de meeste mensen als onwrikbare waarheid gezien. Maar volgens Tom Bethell staat die theorie juist op instorten. In zijn boek Darwins kaartenhuis laat hij vanuit allerlei wetenschapsdisciplines zien waarom dat zo is.
Tom Bethell studeerde psychologie aan de universiteit van Oxford, waar het darwinisme overheerst. Tegenwoordig onderschrijft hij het gedachtegoed van Discovery Institute, een denktank van de
intelligent designbeweging.
Zijn boek Darwins kaartenhuis geeft een overzicht van de belangrijkste punten van de moderne evolutietheorie. Hij begint met de vraag hoe 'survival of the fittest', een
basisconcept binnen de evolutietheorie, is gedefinieerd. Hij schrijft over zijn ontmoeting met personen die enkele decennia terug sleutelfiguren waren binnen de evolutiewetenschap en citeert ook uit andere bronnen.
Darwins kaartenhuis begint met drie inleidende hoofdstukken, waarbij de auteur inzicht geeft in de huidige staat van het darwinisme, wat Darwins fundamentele vergissing was en wie in de afgelopen decennia Darwins belangrijkste verdedigers waren. Daarna worden achttien evolutionistische concepten tegen het licht van recente wetenschappelijke bevindingen gehouden. Daaruit leidt Bethell af dat de evolutietheorie onwetenschappelijk is: het gaat om een geloof in een theorie die strijdig is met de werkelijkheid. Ook komt naar voren dat de evolutietheorie bedoeld was als alternatief voor religieus denken, vooral gericht tegen het christelijke geloof. De meeste aandacht besteedt Bethell aan DNA en het intelligente ontwerp dat je overal ter wereld tegenkomt. De ontdekking van het DNA stelt darwinisten voor grote uitdagingen. Ze houden eraan vast dat hun gelijk een keer zal blijken. Ook zien ze wel aanwijzingen voor intelligent ontwerp, maar ze beschouwen dat als een mysterie dat ze niet kunnen verklaren. Bethell werkt dat laatste niet expliciet uit als argument tegen de evolutietheorie, maar laat wet zien dat darwinisten het ontwerpconcept mijden en bestrijden. Interessant is ook Bethells opmerking dat het darwinisme tegenwoordig niet meer aanstaat. Dat komt volgens hem doordat het optimisme van eertijds (met wetenschap en technologie kun je op den duur alles') inmiddels is omgeslagen in pessimisme.
Inhoudelijk bezien is Darwins kaartenhuis een breed onderbouwd boek. Wat echter opvalt is dat veel Engelse woorden onvertaald zijn gelaten en dat de zinsopbouw soms te dicht bij de Engelse brontekst ligt. Ook worden af en toe technische termen genoemd die voor een leek onbegrijpelijk zijn. Een verklarende woordenlijst had hierbij geholpen. Maar voor de geïnteresseerde die zich hierdoor niet laat afschrikken, is dit boek een aanrader.
Darwins kaartenhuis begint met drie inleidende hoofdstukken, waarbij de auteur inzicht geeft in de huidige staat van het darwinisme, wat Darwins fundamentele vergissing was en wie in de afgelopen decennia Darwins belangrijkste verdedigers waren. Daarna worden achttien evolutionistische concepten tegen het licht van recente wetenschappelijke bevindingen gehouden. Daaruit leidt Bethell af dat de evolutietheorie onwetenschappelijk is: het gaat om een geloof in een theorie die strijdig is met de werkelijkheid. Ook komt naar voren dat de evolutietheorie bedoeld was als alternatief voor religieus denken, vooral gericht tegen het christelijke geloof. De meeste aandacht besteedt Bethell aan DNA en het intelligente ontwerp dat je overal ter wereld tegenkomt. De ontdekking van het DNA stelt darwinisten voor grote uitdagingen. Ze houden eraan vast dat hun gelijk een keer zal blijken. Ook zien ze wel aanwijzingen voor intelligent ontwerp, maar ze beschouwen dat als een mysterie dat ze niet kunnen verklaren. Bethell werkt dat laatste niet expliciet uit als argument tegen de evolutietheorie, maar laat wet zien dat darwinisten het ontwerpconcept mijden en bestrijden. Interessant is ook Bethells opmerking dat het darwinisme tegenwoordig niet meer aanstaat. Dat komt volgens hem doordat het optimisme van eertijds (met wetenschap en technologie kun je op den duur alles') inmiddels is omgeslagen in pessimisme.
Inhoudelijk bezien is Darwins kaartenhuis een breed onderbouwd boek. Wat echter opvalt is dat veel Engelse woorden onvertaald zijn gelaten en dat de zinsopbouw soms te dicht bij de Engelse brontekst ligt. Ook worden af en toe technische termen genoemd die voor een leek onbegrijpelijk zijn. Een verklarende woordenlijst had hierbij geholpen. Maar voor de geïnteresseerde die zich hierdoor niet laat afschrikken, is dit boek een aanrader.
