De grottenleeuw
Met een gebogen sluipende houding loopt een beest over de grasvlakte. Af en toe blijft het staan om te kijken of de prooi nog in dezelfde positie staat als eerder waargenomen. Het wacht zijn kansen af… klaar om toe te springen. Plotseling stuift het overeind en in een snelle sprint verrast het de prooi.
De grottenleeuw (Panthera spelaea) leefde op de Europese grasvlakten. Het is onduidelijk of de leeuw in grotten leefde maar het dankt haar naam aan diverse grottekeningen. De leeuw leefde samen met mensen, maar is nu uitgestorven. In de gedachten van schrijver Adri Burghout is de leeuw echter niet uitgestorven. Hij schreef er een prachtig, lezenswaardig en spannend kinderboek over. In de omgeving waar het verhaal zich afspeelt is een redelijk gave leeuwenkaak gevonden. De kinderen uit het boek willen de tentoonstelling met deze leeuwenkaak gaan bezoeken, maar voordat ze de kaak met hun eigen ogen te zien krijgen is deze verdwenen. Gestolen, kun je beter zeggen. Er volgt een spannend verhaal waarbij de verdachte van de diefstal een poosje moet brommen in de cel, maar ook weer wordt vrijgelaten wegens gebrek aan bewijs. Uiteindelijk komt alles weer goed en kunnen de bewoners de kaak allemaal bewonderen.
Het boek is geschreven vanuit creationistisch perspectief; dat wil zeggen dat de hoofdpersonen uitgaan van het Bijbelse verslag rond het ontstaan en de ontwikkeling van het leven op aarde. De hoofdpersonen nemen de ouderdom van de grottenleeuw daarom met een flinke korrel zout. “Al langer dan 10.000 jaar zeggen ze. Maar zolang bestaat de wereld natuurlijk nog niet eens” . Volgens de biologiedocent van de hoofdpersoon staat de evolutietheorie haaks op de schepping. De aarde is namelijk in zes dagen geschapen en niet toevallig ontstaan. De evolutieleer ontkent met een toevallig ontstaan de schepping. Ook de dominee in het verhaal is welwillend om een van de personages in het boek te woord te staan. Het is een zegen dat er ook in ‘real life’ biologiedocenten en dominees bestaan die opkomen voor de waarheid van de schepping.
Het boek eindigt met een prachtige column in de plaatselijke krant waarin verdedigd wordt dat de aarde bij uitstek geschikt is voor leven. Ik citeer de laatste regels: “Misschien is het wat technisch, maar het is nog maar een eenvoudige weergave van de onvoorstelbare en onbegrijpelijk knappe schepping. Wie durft er dan nog enig geloof te hechten aan de theorie dat dit onbevattelijk geniale systeem is begonnen met of ontstaan door een oerknal, gevolgd door een ontelbare reeks toevalligheden…? Kom nou toch!” Ik ben erg blij met een dergelijk boek dat het bestaan van de grottenleeuw of andere (wetenschappelijke) vondsten niet ontkent maar de naturalistische tijdschaal eromheen met een flinke korrel zout, nee, die “die jaartallen (…) met een pak zout” neemt. Het boek is een aanrader voor kinderen van 10 jaar of iets ouder. Laat uw kind naast het lezen van dit boek zich ook met dit boek verwonderen over de prachtige schepping van God. We hoeven als christenen het bestaan van fossielen en andere (wetenschappelijke) vondsten niet te ontkennen maar kunnen ze plaatsen in een Bijbels kader.
