Dieper
In de inleiding worden allereerst misverstanden uit de weg geruimd. Heiliging is niet alleen verbetering van het uiterlijke leven, groei in kennis of persoonlijke beleving. Deze zaken horen er zeker bij, maar ware groei overstijgt deze elementen: “de notie van verdieping impliceert dat je al bezit wat je nodig hebt” (12). Daarnaast geeft Ortlund enkele raadgevingen bij het lezen. Echte verandering is langzame verandering, wees dus geduldig. Open je hart voor de mogelijkheid van echte verandering, want de duivel overspoelt je graag met hulpeloosheid. Tot slot, wat mij betreft een zeer waardevolle raadgeving: lees het boek rustig, schrijf dingen op, lees het boek samen en spreek erover.
In de verschillende hoofdstukken is Ortlund als herder en leraar nadrukkelijk aanwezig. Allereerst door steeds weer bij de lezer terug te keren. Ortlund denkt met je mee en geeft aan de hand van citaten uit de Bijbel of van christelijke schrijvers antwoorden op elke vraag, gedachte of tegenwerping die bij je op kan komen. Deze duidelijkheid wordt ook zichtbaar in de zorgvuldig opgebouwde structuur van het boek: “In de eerste drie hoofdstukken hebben we vooral het fundament gelegd” (71) en “kunnen de boodschap van dit hoofdstuk in drie zinnen samenvatten” (88). Zo blijft de lezer bij de les, ideaal voor de analytische denker en dus voor menig DC’er.
Het eerste hoofdstuk gaat over Jezus, geestelijke groei is immers ‘groeien in Christus’. Beseffen we echt Wie Hij is? Een Persoon Die ook nu leeft en met Wie de gelovige in relatie leeft. In Hem is een onnaspeurlijke rijkdom, Hij regeert, Hij is degene die redt, Hij biedt ons Zijn vriendschap, Hij volhardt, Hij bidt voor Zijn kinderen, Hij zal wederkomen en Hij is oneindig teder van hart. Al deze aspecten worden uitgewerkt aan de hand van Bijbelteksten en (klassiek) christelijke schrijvers.
Daarna volgt een hoofdstuk over vertwijfeling en de blijvende realiteit van de zonde. “Als je niet groeit in Christus, kan het zijn dat je van de heilzame en gezonde discipline van de zelfvertwijfeling bent afgedwaald” (37). Een erg leerzaam hoofdstuk, waarbij Ortlund blijft benadrukken dat heel het leven bekering is. Wanneer de zonde weer doet wanhopen aan onszelf, moet dat ons tot een diepere gemeenschap met Jezus brengen.
Na deze twee basishoofdstukken komen er hoofdstukken over de vereniging met Christus, de liefde van God, het belang van het terugkeren naar de gebeurtenis van de rechtvaardigmaking voor het proces van heiligmaking, de gemeenschap der heiligen, kastijding, de levensbelangrijke gewoonten van Bijbellezen en gebed (“ademhalen”), de inwoning van de Heilige Geest.
Waar Ortlund in al deze hoofdstukken de nadruk op legt, is dat ons subjectieve gevoel kan verschillen met de objectieve werkelijkheid waarin de gelovige zich bevindt. Zijn boek is daarom een boek dat verschillende Bijbels-theologische waarheden uitdiept ter versterking van het geloofsleven, om meer te zien en te ervaren van de rijkdom die er in Christus is. Van harte aanbevolen!
