Een goed geweten
Onze broeder ds. A.T. Vergunst beoogt met dit boekje over het geweten drie dingen. Allereerst dat we ons ervan bewust zijn dat we een geweten hebben. Vervolgens dat we ons geweten zullen onderwerpen aan Gods Woord en wat Hij daarin van ons vraagt.
Als derde wil hij opvoeders ervan doordringen hoe groot hun verantwoordelijkheid is in de vorming van het geweten van kinderen. Hij schrijft: ‘Het geweten is de grootste bondgenoot bij de opvoeding en begeleiding van jonge mensen’.
De uitgave bestaat uit twee onderdelen. In het eerste deel behandelt hij wat het geweten is en hoe het functioneert. Ook laat hij zien hoe belangrijk het is dat het geweten, dat door de zondeval weliswaar vertroebeld is, gevormd en gevoed wordt door onderwijs vanuit Gods Woord. Ook bespreekt hij de gesteldheden van het geweten zoals de Bijbel daarover spreekt. Het tweede deel heeft als titel ”Hoe vorm ik het geweten”. Dit gedeelte gaat over de godsdienstige opvoeding waarin gewetensvorming een duidelijke Bijbelse opdracht is. Hoe belangrijk de plaats van het gezin is, blijkt wel als hij schrijft: ‘Als ouders Bijbelse principes veronachtzamen, blijven de gevolgen niet uit’. Bij gezonde gewetensvorming kan het niet anders of kinderen worden geconfronteerd met hun geweten.
Onze broeder bedoelt dat ouders er alles aan moeten doen dat kinderen door een sprekend geweten voelen wat de Heere van hen vraagt. Het is een klein boekje dat vooral tot bezinning wil oproepen over een vaak onderbelicht onderwerp in de opvoeding. Ik eindig met twee citaten. Het eerste citaat is: ‘Een goed geweten is als een zacht kussen, een slecht geweten als een rusteloze zee’. Het tweede is: ‘In de eeuwigheid zal je geweten je beste vriend of je grootste vijand zijn’.
De uitgave bestaat uit twee onderdelen. In het eerste deel behandelt hij wat het geweten is en hoe het functioneert. Ook laat hij zien hoe belangrijk het is dat het geweten, dat door de zondeval weliswaar vertroebeld is, gevormd en gevoed wordt door onderwijs vanuit Gods Woord. Ook bespreekt hij de gesteldheden van het geweten zoals de Bijbel daarover spreekt. Het tweede deel heeft als titel ”Hoe vorm ik het geweten”. Dit gedeelte gaat over de godsdienstige opvoeding waarin gewetensvorming een duidelijke Bijbelse opdracht is. Hoe belangrijk de plaats van het gezin is, blijkt wel als hij schrijft: ‘Als ouders Bijbelse principes veronachtzamen, blijven de gevolgen niet uit’. Bij gezonde gewetensvorming kan het niet anders of kinderen worden geconfronteerd met hun geweten.
Onze broeder bedoelt dat ouders er alles aan moeten doen dat kinderen door een sprekend geweten voelen wat de Heere van hen vraagt. Het is een klein boekje dat vooral tot bezinning wil oproepen over een vaak onderbelicht onderwerp in de opvoeding. Ik eindig met twee citaten. Het eerste citaat is: ‘Een goed geweten is als een zacht kussen, een slecht geweten als een rusteloze zee’. Het tweede is: ‘In de eeuwigheid zal je geweten je beste vriend of je grootste vijand zijn’.
