Een leeg wiegje
Schouten, en met haar illustrator Linda Heijnekamp, kiest voor een letterlijke weergave van de omstandigheden, met veel details. We zien een jong gezin in blijde verwachting, een onzekere tijd in het ziekenhuis en tranen bij het mandje met daarin de dode baby en het graf. Dat is confronterend, maar tegelijkertijd kan het helpend en sturend zijn voor jonge lezers. De een zal ervan gaan dromen, de ander wil juist de feiten kennen.
De auteur legt veel nadruk op de troost die ligt in de wetenschap dat het kindje nu bij God is. Dat wordt uitgesproken door de ouders, opa, juf en de dominee. In die vanzelfsprekendheid en de snelheid waarmee dat gaat, zal niet iedereen mee kunnen komen. Vader, moeder en kinderen mogen vragen hebben en weerstand voelen, daar zijn ze mens voor. Dat een plaats geven en uitspreken is al een deel van de verwerking.
