Door drs. I. A. Kole in Reformatorische Omroep op 06-02-2020
‘Dit boek is opgedragen aan allen die het christelijk onderwijs dienen; dat hun leslokaal een venster op de hemel moge zijn’.
De auteur is docent Cuma, filosofie en geschiedenis aan de pabo en lerarenopleiding van Driestar Educatief. Hij is ook kenniskringlid van het lectoraat Christelijk Leraarschap.
De auteur wil juist de lespraktijk zelf voor het voetlicht brengen als plaats waar de verbinding tussen confessie en professie moet worden gelegd. Van blijvend belang nu het gevaar dreigt dat de verbinding tussen de geloofsovertuiging en lespraktijk in gedrang komt.
Naast een inhoudelijke beschouwing (Deel 1. Een theoretische verkenning: Een verlegenheid in de praktijk; Een venster op de hemel),bevat dit boek een serie voorbeeldlessen uit het basis-, voortgezet en hoger onderwijs, waarin de docenten proberen vanuit hun leslokaal een venster op de hemel te openen( Deel 2. Een praktische uitwerking : 6 lessen uit het bao; 7 lessen uit het vo; 6 lessen op de hogeschool). Slotconclusie en Personalia.
Het is een goed leesbaar en leerzaam boek; helder geschreven met een uitwerking op de basis van de Bijbel en daarop gegronde belijdenisgeschriften. Met grote waardering voor de verslagen van de lessen in diverse onderwijsomgevingen. De kwetsbare opstelling van docenten, leerlingen/studenten doet weldadig aan, met de bede dat er een venster op de hemel opengaat!
Deze uitgave is een must voor iedereen die bij het christelijk/reformatorisch onderwijs betrokken zijn: de ouders, de studenten, de docenten, de leden van het bestuur en de MR en de Raden van Toezicht.
Maak van deze uitgave een plan om een cursusjaar aan deze vraagstelling te besteden. Het handen en voeten geven van theorie en praktijk vv., zodat persoonsvorming en kennisoverdracht dienen tot het weerbaar maken van onze leerlingen/studenten.
Om over na te denken: ‘Daarnaast biedt het postmoderne denken weinig perspectief voor de christelijke denkwijze, omdat het een religieuze waarheid of ‘grote narratio’ uiteindelijk ontkent ’(pag. 37).
‘Ik heb naar oorzaken gezicht voor d verlegenheid die er is om tot een eenheid van confessie en professie te komen. Deze oorzaken liggen deels op de externe druk van het Nederlands overheids beleid inzake onderwijs, deels op het vlak van het dualisme binnen de Europese moderniteit en postmoderniteit en het risico binnen de reformatorische wereld. Naar mijn overtuiging vormen deze zaken de mogelijke oorzaken van de verlegenheid die vele leraren, scholen en ouders voelen om in een ‘eenheid des levens’ het vakinhoudelijke onderwijs in te richten en om vensters op de hemel te openen in ons klaslokaaltje in het Grote Huis’(pag. 44).
‘Elk christelijk onderwijskundig denken moet gericht zijn op de daadwerkelijke vorming van een christelijk wereldbeeld (pag 57).
‘Dit alles vraagt behalve moed ook om een scherpe blik op de tijdgeest en vooral op het dualisme dat in die tijdgeest zozeer en zo diep is binnengedrongen’(pag 75).
Met dank aan de auteur. Van harte aanbevolen.
Deze website maakt gebruik van cookies die noodzakelijk zijn voor de juiste werking van de site. Voor het meten van bezoekgegevens wordt gebruik gemaakt van geanonimiseerde analytische cookies. Meer info