Het is een Bijbels gegeven dat de Heere geen vrouw roept om Zijn Woord uit te dragen. Toch heeft
Gods Geest sommige vrouwen op buitengewone wijze met grote gaven bedeeld om dienstbaar te zijn
voor Zijn Kerk. Denk aan de geestelijk inhoudsvolle geschriften van bijvoorbeeld Mary Winslow (1774-1854) en Ruth Bryan (1805-1860). We kunnen ook de Engelse Anne Dutton (1692-1765) aan de lijst van zeer begenadigde vrouwen toevoegen, die voor velen een lichtend licht was in haar levensopenbaring
en in haar brieven.
Het is enkele jaren geleden dat we drie Engelse boeken met geselecteerde brieven
van deze Anne Dutton van iemand ontvingen. We waren niet alleen verwonderd over haar bijzondere schrijftalent om haar liefde van en tot Christus op een tere en leerzame wijze te kunnen ontboezemen, maar ook dat de Heere haar brieven wilde gebruiken om ons in moeilijke omstandigheden te vertroosten.
Aanvankelijk worstelde Anne met de vraag of het voor haar als vrouw volgens de Bijbel geoorloofd was om theologische zaken te beschrijven. De Heere gaf hierover Zijn goedkeuring, zodat zij in een van haar brieven te kennen geeft dat zij niet voor zichzelf schreef, maar ‘alleen tot eer van God en ten goede voor zielen’. Op haar grafsteen staat geschreven dat 25 volumes van geselecteerde brieven en 38 verhandelingen van haar waren gepubliceerd. Men beweert dat zij 16 tot 18 uur per dag schreef! Ook maakte zij vele geestelijke gedichten die de tale Kanaäns zuiver weergegeven.
We hadden onze wens te kennen gegeven dat haar brieven ook in het Nederlands zouden worden overgezet. We zijn de uitgever dankbaar dat deze wens is vervuld, zodat thans de eerste bundel geselecteerde brieven is vertaald en uitgegeven. Haar brieven behoeven eigenlijk geen aanbeveling, omdat de hemelse dauw van Gods Geest er duidelijk op verspreid ligt. We zijn geneigd om enkele gedeelten te citeren, maar wees overtuigd dat deze bijzondere brieven het waard zijn om gelezen te worden.
We schromen niet om haar een rechte theologe te noemen, die haar leven ten goede in de dienst van haar Heere heeft besteed. Zij schreef niet alleen tot troost en versterking van Gods volk, maar ook aan hen die voor eigen rekening leven, door hen met bewogenheid te wijzen op de noodzaak van bekering en het geloof in Christus.
Aan tegenheden, geestelijke duisternissen en aanvechtingen heeft het in haar leven niet ontbroken, maar daartegenover verzoette de Heere het door haar Zijn bijzondere liefde en bijstand te schenken. In 1743 vertrok haar man Benjamin, die predikant van een calvinistische baptistengemeente was, per boot naar Amerika om geld voor een nieuw kerkgebouw in te zamelen. Het leek voorspoedig te gaan, maar op de terugreis zonk het schip en allen verdronken, onder wie ook haar man Benjamin.
De bekende predikant, ds. George Whitefield (1714-1770) schreef daarop een brief aan Anne waarin
hij haar de vreselijke boodschap voorzichtig meedeelde. Aan haar vrienden schreef zij dat de Heere haar versterkte in haar groot verdriet. In 1764 kreeg zij waarschijnlijk keelkanker, waardoor zij veel geleden heeft. De Heere stond haar bijzonder bij met Zijn liefde en gemeenschap. Haar laatste brief schreef zij op 8 november 1765, 9 dagen voor haar sterven.
Op maandag 17 november sprak zij haar laatste woorden op aarde: ‘Heere Jezus, ontvang de geest van
Uw dienstmaagd en onmiddellijk mocht haar ziel in de vreugde des Heeren ingaan!