In het eerste deel beschrijft Aarten hoe hij als vader het overlijden van Daan en zijn rouw om hem heeft doorleefd. Hij doet dat mede aan de hand van dagboekfragmenten die Mirjam destijds heeft geschreven. Hij wil zijn ervaringen delen in de hoop lotgenoten tot troost te zijn en om anderen inzicht te geven in wat het verties van een kind betekent. Zijn verhaal is ook bedoeld om de herinneringen aan Daan vast te leggen voor de kinderen die na het overlijden van Daan werden geboren en hun broer niet gekend hebben.
De leidraad in het leven van Thijs Aarten is zijn geloof en kerkgemeenschap, de Gereformeerde Gemeente. ln vrijwel ieder hoofdstuk haalt hij voor hem belangrijke citaten uit psalmen en Bijbelverhalen aan. Hij en zijn vrouw Mirjam putten troost en steun
uit hun geloof en het vertrouwen dat God voor Daan en ook voor hen zorgt.
Het tweede deel van Huilend vaderhart gaat over de ervaringen in zijn werk na het overlijden van Daan. Aarten is verpleegkundige, een zorgverlener die er moet zijn voor anderen. Hij beschrijft openhartig hoe zwaar hem dat viel in de eerste tijd van rouw. Hij begint na een paar weken alweer met werken en voelt zich zeer gesteund door zijn collega's en leidinggevende. Het lijkt allemaal goed te gaan. Als hij na een jaar overstapt naar een ander ziekenhuis, ervaart hij al na korte tijd dat hij onderschat heeft hoezeer dit ziekenhuis verbonden is met de laatste herinneringen aan Daan en dat hij deze stap te vroeg heeft genomen. Aarten vertelt hoe hij leerde zijn verwachtingen bij te stellen, geduld te hebben met zichzelf als rouwende en uiteindelijk een ander pad koos. Inmiddels is hij verpleegkundige op een ambulance en wordt hij beroepshalve regelmatig geconfronteerd met indrukwekkende levensgebeurtenissen. Door het bespreekbaar maken van zijn gevoelens hierbij heeft hij een weg gevonden om hier mee om te gaan en het overlijden van Daan te verweven in zijn werk.