Ik wist niet hoe moeilijk dit was!

Ds. Vergunst heeft zijn eerste vrouw verloren in 1996. Twee jaar eerder openbaar zich een ernstige hersentumor bij haar. Hij bleef achter met 5 jonge kinderen. Zij was slechts 29 jaar. Al wist de auteur als predikant echt wel de gepaste Bijbelteksten tot troost in deze intens verdrietige situatie. Maar soms was het voor hem een worsteling om dat zelf ook te geloven. En zeker om rust in Hem te vinden. Regelmatig stormde het vanbinnen: ‘Bestaat God wel echt?’ Is het allemaal wel waar? God is goed maar … waarom doet Hij ons zoveel pijn? Waarom neemt Hij een moeder weg uit een jong gezin en laat Hij een vader alleen achter? Is het eigenlijk wel echt waar wat ik zondag aan zondag preek? Toch liet de Heere me op zulke momenten niet alleen worstelen. Talloos vele keren tilde Hij me er weer bovenuit. Soms door een regenboog die juist op dat moment aan de hemel stond. Dan weer door het machtige schouwspel van de zonnestralen die door de wolken schenen. Of ik werd juist op zulke momenten gebeld door iemand die me wees op de zorg en goedheid van de Heere. Maar het meest werd ik vertroost door wat ik las in de Bijbel. Over deze worstelingen wil de schrijver met ons nadenken. Hij noemt in zijn inleiding drie mogelijkheden: een helpende hand voor hen die ook in deze situatie verkeren; eerste hulp en Gods voorzienigheid en de vraag of je moet spreken of zwijgen bij ervaren rouw. Ds. Vergunst eindigt zijn inleiding met de volgende woorden: ‘tenslotte hoop ik dat dit boekje ook een stukje erkenning en hulp zal geven aan hen die worstelen met rouw. Het kan soms zo ’n opluchting zijn te weten dat je niet de enige bent die worstel om verder te gaan. Dit boekje is onderverdeeld in drie delen: Deel I: gedachten over rouw, rouw, wat is rouwverwerking, de drie N’s van rouwen, allerlei gevoelens, de vallei van rouw en diverse manier ven rouwverwerking. In deel II worden handreikingen gedaan om hen die door rouw heen gaan, te begeleiden of te ontmoeten. Zomaar een aantal titels: Wat te doen? Luisteren of spreken? Wanneer op bezoek? Vragen stellen. Alleen of samen? Oordeel niet! Verdriet groeit voordat het minder wordt. Bijzondere dagen. Clichés. Het lichaam. De vergeten bedroefden. Dagboek. Supportgroep. Dit deel eindigt met een conclusie. Een gedicht over begrip na mijn verlies! Het derde deel zijn de lessen, die ds. Vergunst geleerd heeft uit Psalm 77: Asafs worsteling. Welke vier dingen kunnen we leren van deze worstelaar? Alleen de kopjes zal ik noemen, niet de uitwerking. 1. De oprechte gelovige wordt niet alle moeite en verdriet bespaard 2. In het doolhof van verdriet en verlies is het vaak heel moeilijk om positief te blijven denken. 3. Heel vaak zetten wij in onze gedachten de verkeerde leestekens 4. We moeten vasthouden én overdenken dat God getrouw en geloofwaardig is. Dit levensechte boekje over de praktijk van rouwen en rouwverwerking wens ik in vele handen. Hopend dat u verdriet, rouw, moeite en zorgen bespaard blijven, maar anderzijds is dit geschreven vanuit persoonlijke ervaring die ook anderen tot nut, troost en bemoediging mogen zijn in het strijdperk van het leven. Van harte aanbevolen.