Jonathan Edwards over het christelijke leven

Jonathan Edwards stelt de schoonheid van God centraal. Door de Heilige Geest wordt de schoonheid van God gezien. De schoonheid van God wordt vooral gestempeld door Zijn heiligheid. De schoonheid van Gods heiligheid straalt in al Zijn deugden door. Er valt hierbij te denken aan de heilige alomtegenwoordigheid en de heilige alwetendheid. Wedergeboorte is nodig om de eerste glimp van Gods schoonheid op te vangen. Het zien van Gods schoonheid brengt liefde teweeg. De goddelijke schoonheid brengt blijdschap en zachtmoedigheid. De Bijbel spreekt over liefde, blijdschap en vriendelijkheid. Edwards schrijft ook over het gebed, over het leven als een pelgrimsreis, over gehoorzaamheid, over de satan, over de ziel en tenslotte over de hemel. We
geven enkele regels weer die we lezen op blz. 59 “Er is geen belangrijker gebeurtenis die in onze wereld plaatsvindt dan de wedergeboorte van een onsterfelijke ziel.... De inplanting van geestelijk leven in een ziel die dood is in de zonde, is een gebeurtenis waarvan de gevolgen nooit zullen ophouden. Wanneer men een eikel plant en deze groeit, verwacht men niet de rijpheid en nog minder het einde te zien van de majestueuze eik die zijn takken zal uitbreiden en zijn wortels diep in de aarde zal slaan. Eeuwen van strenge winters kunnen op hem inwerken en hem in beroering brengen, maar hij weerstaat ze allemaal. Maar uiteindelijk moet deze majestueuze eik, met al zijn torenhoge takken, vallen. Bomen sterven met de ouderdom.Maar de planten van genade zullen
eeuwig leven. Ze zullen eeuwig bloeien.”