Muziek is een gave van God. De hervormer Luther heeft dat keer op keer onderstreept. De Heere
kan en wil muziek en zang gebruiken om geestelijk leven te versterken. In de tempeldienst namen muziek en zang een grote plaats in. Luther zei ook dat de duivel de aap van God is. Ook de vader der leugenen gebruikt muziek in zijn dienst. Bij de verbreiding van de nazi-ideologie nam muziek, vooral marsmuziek, een grote plaats in.
Het aanzien van de westerse samenleving is mede door de opkomst en brede verbreiding van popmuziek veranderd. En dat bepaald niet ten goede. Alom horen we deze muziek.
Bijna nergens is er stilte.
Het boek Ontmaskerd. Wat je moet weten over popmuziek geeft een overzicht en analyse van popmuziek. Ik beveel het op voorhand jongeren van harte aan. Voor ouders en opvoeders biedt het meer dan genoeg aanknopingspunten voor een gesprek over deze materie. Bart Bolier (1982), ondernemer, godsdienstdocent en ambtsdrager weet waar hij over schrijft. Ik stond in Elspeet toen hij een carrière begon te maken als diskjockey. Een carrière die hij combineerde met kerkgang. God greep in zijn leven in en er kwam een alles omvattende wending. Meer dan eens zag ik hem doordeweeks onder mijn gehoor. Op bescheiden maar toch ook besliste wijze brengt de schrijver onder woorden hoe God hem Zijn genade schonk en zo leerde breken met popmuziek.
Bolier maakt onderscheid tussen occulte, vleselijke, seculiere en religieuze popmuziek. Bij de beschrijving wordt wel duidelijk dat de grenzen vloeiend zijn. Bolier laat zien dat er achter het masker van onschuld iets anders, iemand anders schuilgaat. Vandaar de titel van zijn boek: Ontmaskerd.
Hij verwijst niet alleen naar songteksten, maar ook naar de beelden van de videoclips en citeert uit interviews met de artiesten.
In veel popmuziek zitten occulte elementen en nog meer valt op hoe zeer een vrije seksuele moraal wordt gepropageerd. Ritme, lichteffecten enz. hebben tot doel dat remmen wegvallen.
Wat mij betreft had het hoofdstukje over religieuze popmuziek nog wat uitgebreider mogen zijn. Op mij zelf heeft deze muziek geen aantrekkingskracht. Dat ligt voor meerdere jonge mensen die trouw naar de kerk komen anders. Nu bespreekt Bolier voorbeelden waarvan het duidelijk is dat die afvallen. Er zijn meer vormen. Ik denk aan een groep als Sela. Bolier zegt zelf dat om deze materie recht te doen er een apart boek geschreven zou moeten worden. Ik hoop dat hij ook die taak spoedig op zich wil nemen. Daarmee kan hij evenals met zijn eerste publicatie velen een dienst bewijzen. Zelf benadruk ik altijd: Wat je ook meer zingt of beluistert, zing en beluister in ieder geval Psalmen en klassiek geestelijke liederen. Dan denk ik aan liederen als Vaste Rots, Amazing Grace, Beveel gerust Uw wegen, Wij loven U, o God, wij prijzen Uwe Naam enz. Ik weet dat meerderen dat als een advies van een andere wereld zien. Maar als de Psalmen en klassieke gezangen ons hart niet meer raken, is er geestelijk sprake van een diepe leegte en laat dat zien hoezeer waarachtige bekering nodig is. Dat geldt ook als wij op zich nog heel godsdienstig zijn.
En wie muziek van mannen als Bach leert waarderen, zal weinig behoefte meer voelen aan het beluisteren van popmuziek. Ouders moeten zo jong mogelijk kinderen tot liefde tot goede muziek en liefst ook het bespelen van een muziekinstrument stimuleren.
Terugkomend op Ontmaskerd. wat je moet weten over popmuziek; het is een boekje dat ik zeer hartelijk ter lezing en overdenking wil aanbevelen. Zeker is dat het merkbaar wordt in ons leven – en dan ook in de muziek dat wij zingen en beluisteren – als wij iets gaan verstaan van wat er staat in zondag 1 van de Heidelbergse Catechismus. Wie het eigendom is van Christus, gaat Hem dienen. Daar valt geen enkel terrein van het leven buiten.
Boven-Hardinxveld, Ds. P. de Vries