Kom niet aan mijn vader
De dertienjarige Max komt er stukje bij beetje
achter dat zijn vader problemen heeft. Er is steeds
vaker ruzie en werk heeft zijn vader amper. En wat
vreemder is: f lesjes bier gaan snel op. Een krat is in
een paar dagen leeg. Langzamerhand verandert Max’
betrokken vader in een stille, afwezige en ten slotte
zelfs agressieve man.
In ”Kom niet aan mijn vader” (8+) beschrijft E.
Noorlander-van der Laan invoelend hoe Max de alcoholverslaving
van zijn vader beleeft. Gevoelens van
sympathie en antipathie voor zijn vader wisselen
elkaar af. En boosheid: want wat doe je als jongens
op school je gaan treiteren vanwege je vader?
Mooi –en een tikkeltje te idealistisch– is beschreven
hoe het gezin (Daan, Max, zus Marieke en moeder)
om vader heen blijven staan en hem helpen in
de moeilijke tijd. En hoe de moedige Max op school
vertelt wat er met zijn vader aan de hand is.
De dialogen zouden aan zeggingskracht winnen als
er meer spreektaal was gebruikt. „Het komt heus
goed” uit de mond van student Daan klinkt wat
onecht. En een volzin als „De dokter gaat contact
zoeken met een kliniek waar ze mensen helpen die
een alcoholprobleem hebben, zoals papa” komt in
het dagelijks leven zelden voorbij.
Dit kinderboek kaart een zware problematiek aan
voor jong publiek. Maar van uitzichtloosheid is geen
sprake. Na een moeilijke periode en opname in een
kliniek is vader weer de oude en krijgt hij meer
werk.
