In zijn nieuwste boek ”Kortsluiting” waagt Eeuwoud Koolmees zich aan een heftig thema. De 17-jarige Fleur is opgenomen op de psychiatrische afdeling van een ziekenhuis, want: „Ze zeggen dat ik van een spoorbrug ben gesprongen, net voor een rijdende trein.” Ze kan zich er niets van herinneren. En dat niet alleen: „Ik kan me gewoon niet voorstellen dat ik zoiets zou doen.”
Gelukkig kiest Koolmees ook nu niet voor een happy end. Dat zou in dit verhaal niet geloofwaardig zijn. Op de laatste bladzijde zegt Fleur veelzeggend tegen Theo: „Mijn opa heeft iets wat ik mis, waar ik jaloers op ben.” Een slot om over na te denken.
Deze website maakt gebruik van cookies die noodzakelijk zijn voor de juiste werking van de site. Voor het meten van bezoekgegevens wordt gebruik gemaakt van geanonimiseerde analytische cookies. Meer info