Lijmen
Door Annette van der Plas in Reformatorisch Dagblad op 08-05-2017
„Ik kan slapen wat ik
wil, maar niks helpt”,
zucht hoofdpersoon Nikki
(havo 4) in ”Lijmen”
tegen haar beste vriendin
Lynn. Ze baalt dat
haar vermoeidheid een
schaduw legt over haar
leven.
Zo lijkt Lynn er
genoeg van te krijgen dat
Nikki steeds minder met
haar afspreekt. En blijft
haar vriend Tim wel bij
haar, nu Nikki zo weinig
energie in hun relatie
kan steken? En waardoor
wordt de vermoeidheid
eigenlijk veroorzaakt? Is
het alleen pfeiffer of is er
meer aan de hand?
Nikki voelt zich steeds
zieker, maar probeert dit
te verbergen. Alles lijkt
mis te gaan, totdat Nikki
leert dat er Eén is op Wie
ze kan vertrouwen. Het
christelijke perspectief
is vooral aan het slot
duidelijk aanwezig in het
verhaal en sluit goed aan
bij de belevingswereld
van vooral leerlingen van
reformatorische scholen.
Mooi verweven in het
verhaal is daarbij het
zelfgemaakte pottenbakkerskruikje
van Nikki,
dat breekt als de relatie
met Tim over is. Later
komt dit motief terug,
wanneer een ouderling
zegt dat Israël als klei in
Gods handen is.
Met ”Lijmen” schreef
Mirjam Schippers een
meidenboek met herkenbare
thema’s. Eerder
debuteerde ze met ”De
opdracht”, waarin vooral
de geestelijke worsteling
van een puber centraal
stond. In ”Lijmen” is, ondanks
de thematiek, de
toon luchtig, waardoor
het geen somber boek
is geworden. Schippers
dacht goed na over de
plot: de gebeurtenissen
volgen elkaar mooi op.
Wel had ze compacter
kunnen schrijven, zeker
naar het einde van het
verhaal toe. Ondanks
deze kanttekening is het
zeker een boek dat meiden
weet aan te spreken.