Het zijn mooie, afgeronde dagboekstukjes geworden waarin bekende en minder bekende mannen uit het Oude en Nieuwe Testament de revue passeren. Allemaal zondaren die in hun eigen context en met hun eigen karakter man in hun tijd waren. Ook hierin ontdek je dat de Bijbel raakt aan ons eigen bestaan, herkenning oproept en antwoorden geeft op de vragen die wij nu hebben. Al deze mannen hadden - net als wij - verzoening nodig in het bloed van Christus. De oorsprong van de tekst - de Bijbelverklaring van Matthew Henry - maakt dat de dagboekstukjes dicht bij de Bijbelgedeelten blijven die aan de orde zijn. Het is mooi om zo de hele Bijbel door te lezen aan de hand van het thema ‘Mannen uit de Bijbel’. Het nadeel is wel dat met name bij de mannen uit het Oude Testament de lijn naar Christus soms wat minder uit de verf komt. Laat zo’n gedeelte dan een aansporing zijn om zelf daarover te mediteren. Ik denk bijvoorbeeld aan het dagboekstukje naar aanleiding van Numeri 20 vers 22-29, het sterven van Aäron. Een indrukwekkende geschiedenis, waarbij ook licht valt op het sterven van de grote Hogepriester Jezus Christus. Dan brengt zo’n stukje tot de persoonlijke overdenking dat alleen vanwege Zijn sterven hier Aäron in vrede kan sterven.
Laten we als mannen dit dagboek gebruiken om elke dag de Schrift te openen, te mediteren over wat de Heere die dag tot ons te zeggen heeft en onze handen daarbij te vouwen. Wie zo dagelijks in het Woord wandelt, mag een persoonlijke zegen verwachten en mag tot zegen zijn van de mensen om hem heen.