Mijn moeder
Deze nauwe betrekking komt in deze gevoelvol beschreven herinneringen helder naar voren. Het boekje leest gemakkelijk weg en heeft ongetwijfeld herkenningspunten voor iedereen die ook het voorrecht heeft gehad in een liefdevol, kerkelijk en principieel milieu, waar de Heere werd gezocht, te zijn grootgebracht. De praktische vroomheid stempelde de gezinnen. Wat een voorrecht, schreef een scribent, als je mag weten, horen, zien en voelen dat je biddende ouders hebt.
Het boekje is eerlijk geschreven. Ook waardevolle, lieve, godvrezende moeders (en vaders) hebben immers hun gebreken, worstelingen, kwetsbaarheden en tekortkomingen. Maar dat neemt niet weg dat met dankbaarheid, respect en soms met heimwee en ontroering teruggedacht kan en mag worden aan overleden ouders. Als de hand des Heeren opgemerkt mag worden in kleine dagelijkse uitkomsten en in ervaren hulp voor onwaardigen, dan worden kleine dingen weleens groot.
Hoe onderscheiden de schrijvers van dit mooie boekje ook zijn, hoe verschillend de milieus waarin ze opgegroeid en opgevoed zijn, hoe divers de karakters, de omstandigheden en de gezinnen in al deze opgeschreven herinneringen ook waren, zonder uitzondering blijkt het ontzaglijke belang van de prakticale vreze Gods. Die uit zich in de wandel van menige moeder, ook van menige vader. De ene moeder mocht met meer zekerheid over haar staat spreken dan de ander. Dat komt ook naar voren. Toch spraken ze met woorden en met hun leven. Ze spraken met wezenlijke ernst, soms ook met hun tranen! Dat ook. En in heel wat van deze herinneringen komt ook naar voren dat de Heere een God is van de geslachten. Van harte aanbevolen.
