Op weg naar Golgotha

Na een verzondigd leven belijdt hij zijn schuld. Hij aanbidt Christus als Koning. Hij klimt hoger dan alle apostelen en de andere discipelen aan wie Christus zoveel arbeid ten koste heeft gelegd. ‘Let er eens op in welke omstandigheden de moordenaar verkeert als hij zich op Gods barmhartigheid verlaat. Zijn gewonde en gemartelde lichaam waaruit bijna alle bloed is weggevloeid, wacht op de laatste slag van de beul. En toch vertrouwt hij zich op dat moment geheel toe aan de genade van Christus. Waar komt dat vertrouwen op de vergeving van zijn zonden uit voort? Alleen daaruit, dat hij ziet dat de dood van Christus een offer is, dat krachtig genoeg is om de zonde van de gehele wereld te verzoenen! En wat is het antwoord van Christus? ‘Voorwaar zeg Ik u: Heden zult gij met Mij in het paradijs zijn.’ Hoewel Christus op dit moment de dood nog niet volkomen heeft overwonnen, zo stelt Hij in Zijn vernedering toch de kracht en de vrucht van Zijn sterven in het licht. Daarmee toont Hij dat Hij nooit Zijn Koninklijke macht is kwijt geweest. Ondanks het feit dat Christus door de slaande hand van God eruitzag als iemand die totaal verloren was, hield Hij niet op de Zaligmaker te zijn van de wereld. Hij bleef ook onder deze omstandigheden in het bezit van Zijn hemelse macht om Zijn werk te volbrengen.
Het gebeurt vaak dat Gods kinderen in zwaar lijden terecht komen. Laten wij erop bedacht zijn dat als ons dat lijden overkomt, de bitterheid van de smart ons niet berooft van het genieten van Gods goedheid. Want Zijn troost dient om al onze ellenden te matigen en te verzachten. Alle smarten die wij lijden vanaf het moment dat God ons in genade aanneemt, zijn dienstbaar aan onze zaligheid. Daarom zal ons geloof niet alleen het lijden overwinnen, maar het doet ons te midden van alle pijn ook kalm en lijdzaam berusten. Deze moordenaar mag horen: ‘Voorwaar zeg ik u: Heden, zult gij met Mij in het paradijs zijn.”