Rebecca

De predikant en zijn vrouw sterven kort na elkaar, tengevolge van het feit dat ze ook aangetast zijn door de ernstige ziekte. Dan staat Rebecca moederziel alleen op de wereld als weeskind. Haar oom Hector in Londen biedt haar opvang aan, maar Rebecca, die zo goed als volwassen is geworden, weigert naar de immens grote stad te verhuizen. Ze besluit als zelfstandig meisje verder door het leven te gaan en in haar eigen onderhoud te voorzien. Ze solliciteert als dienstmeisje bij een landheer, die ook een aantal boerderijen onder zijn beheer heeft. Ze merkt in die betrekking het grote standsverschil dat er heerst in deze kringen. Wel leert ze er keihard te werken. Ze leest graag boeken uit de bibliotheek van de landheer. Daar ontmoet ze op een keer een familielid van de landheer, Edward Thorpe, die zelf ook een adellijk persoon is, op wie ze verliefd raakt. Als ze een brief ontvangt van Edward om als huishoudster in dienst te treden bij hem op zijn landgoed Biggenden Manor, solliciteert ze naar die functie. Ze wordt aangenomen en komt in die functie een treetje hoger op de maatschappelijke ladder. Rebecca, een knappe jongedame, merkt meer en meer dat niet zij, maar Sophia de geliefde is van sir Edward. Met Sophia treedt hij even later in het huwelijk. Zij is een dame van zijn stand, van dezelfde klasse. Rebecca raakt moedeloos als ze denkt dat ze, nota bene nog maar 20 jaar jong, nooit tot een huwelijk zal geraken. Dan komt iets buiten het dorpje een jonge hulppredikant met zijn oude moeder wonen. Hij moet de zondagse erediensten waarnemen voor de geblesseerd geraakte predikant Brinkhill. Hij preekt ernstig, maar ook heel anders dan ds. Brinkhill. Dat merkt zijn gehoor. Ook Rebecca raakt onder bekoring van de prediking en van de persoon van Jack Hayworth. Na meerdere bezoeken afgelegd te hebben, blijkt er een geestelijke en emotionele band te zijn tussen de twee. Het mondt uit in een huwelijk. De roman is kundig en pakkend beschreven. Aanbevolen!