Tot Mijn gedachtenis

In veel kerkelijke gemeenten van gereformeerd belijden wordt elke drie maanden het sacrament van het Heilig Avodnmaal bediend. In zijn 'Woord vooraf' schrijft de christelijke gereformeerde emeritus-predikant ds. P. den Butter terecht dat er al tamelijk veel boeken op de markt zijn verschenen, waarin het Avondmaalsformulier doro diverse schrijvers is toegelicht. Dan stelt ds. Den Butter zich de vraag of het nodig was dat dit boek er aan toegevoegd moet worden, als er toch al zoveel is uitgekomen over dit onderwerp. Hij antwoordt volmondig: 'Ja, het boek van ds. Kieviet verdient er te zijn. Waarom? Omdat ds. Kieviet de verschillende aspecten, die in eerdere uitgaven reeds besproken zijn, met elkaar combineert.' In dit boek treffen we naast een theologische verklaring van diverse aspecten van het sacrament, een stuk goede pastorale begeleiding aan. Personen, die worstelen met de vraag of het Heilig Avondmaal nu ook voor hen persoonlijk is ingesteld, kunnen hier terecht voor een zeer pastorale benadering. Ds. Kieviet weet wat er kan leven in de harten van gemeenteleden, die worstelen met deze zielenvragen. Uit de praktijk! Door citaten van eerdere bronnen en vooral door het laten spreken van Gods Woord bewijst de predikant wat hij naar voren brengt. Dat doet weldadig aan. Ook de Formulieren van Enigheid dienen als bewijslast. Hoofdstuk 31 gaat over de staat en de stand van het geestelijke leven. De staat kan van Godswege vastliggen, terwijl in het standelijke leven soms grote dorheid of ook wel eens twijfelmoedigheid aanwezig is. Door een inleven van eigen ellendigheden kan een zondaar zo heen en weer geslingerd worden, dat de ziel het geestelijk wèl best van een ander kan en wil geloven dat hij of zij een kind des Heeren is, maar zichzelf er buiten zet, keer op keer. Ook de aanvechtingen 'dat wij geen volkomen geloof hebben', 'dat wij ons met zulk een ijver om God te dienen niet begeven als wij schuldig zijn te doen' en 'dat wij dagelijks met de zwakheid van ons geloof, en de boze lusten van ons vlees te strijden hebben' kunnen een ziel terneer drukken. En dan is er vaak het verschrikkelijke ongeloof , of het kleingeloof, waardoor de verzekerdheid van het geloof zo achterwege kan blijven. Het medicijn tegen al deze dingen wijst de auteur vanuit Gods Woord en/of het formulier aan. 'Al is het dat wij...' en meer van dit soort goede opmerkingen. (blz. 152/153) Ook voor wie het Avondmaal is ingesteld, en het gedenken aan Hem, de Borg des Verbonds, worden uitgestald. Het is zo'n voortreffelijk mooi boek, met een praktische ondertoon, dat je je soms waant in de tijd van de Engelse en Schotse schrijvers, als een Philpot, de Erskines, Gray, die met veel opening hebben gemediteerd en geschreven over het ware en oprechte levens van het geloof. De overdenking van het offer van Christus staat centraal. Hoe wonderschoon tekent ds. Kieviet dat aspect vooral, als hij o.a. schrijft over 'Het Brood des levens' en over meerdere dierbare zaken. Dan raakt hij voor degenen die mogen leven uit het geloof in hun Zaligmaker, diepe snaren. Daar gaat het ten diepste ook om: Doet dit tot Mijn gedachtenis. Een juiste titel! Warm aanbevolen!