Door Anne-Minke Hakvoort in Reformatorisch Dagblad op 16-10-2017
Vluchtelingen zijn er in alle tijden geweest. Ze zijn ontheemd, van huis en haard verdreven en ze zijn hun leven lang niet zeker.
In haar nieuwe roman ”Verloren bloem” verweeft Janny den Besten twee verhalen van vluchtelingen met elkaar: twee generaties, twee landen, samengevoegd door de rode draad van vreemdelingschap.
Het eerste verhaal is dat van oma Bette, die in de Tweede Wereldoorlog vanuit Veenendaal moest vluchten naar de Alblasserwaard. De omstandigheden waren bijzonder zwaar. Stukje bij beetje vertelt oma haar verhaal aan haar kleindochter Ellis.
Ellis zet zich op haar beurt in voor vluchtelingen uit Syrië. Ze helpt de jonge Rana om zich thuis te voelen in Nederland. De vriend van Ellis is hier fel tegenstander van. Het conflict loopt zo hoog op dat Ellis ten slotte een moeilijk besluit neemt.
”Verborgen bloem” is de achtste roman van Janny den Besten. Ze heeft een prachtige roman geschreven met een actueel thema. In de roman verbindt ze op een natuurlijke manier het verleden met het heden. De historische context van evacuees in ons eigen land komt op een boeiende manier tot leven.
Tegelijkertijd doet het verhaal van Ellis een beroep op onze visie ten aanzien van vluchtelingen. Zijn wij bereid om naast hen te gaan staan en hen te helpen, of ontlopen we hen liever?
De romantische verwikkelingen die de personages met elkaar verbinden maken de roman tot een prettig leesbaar verhaal dat de lezer aan het denken zet.
Deze website maakt gebruik van cookies die noodzakelijk zijn voor de juiste werking van de site. Voor het meten van bezoekgegevens wordt gebruik gemaakt van geanonimiseerde analytische cookies. Meer info